หลายคนหลบแสงสีในเมืองกรุง มุ่งหน้าไปเรียนรู้วิถีพอเพียงกับ พี่โจน จันได ถึง อำเภอ เชียงดาว จังหวัด เชียงใหม่ เพื่อที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตอย่างพอเพียง หรือเพื่อที่จะทดสอบว่าตัวเองเป็นคนที่จะพอเพียงได้หรือไม่ บางคนก็ประสบความสำเร็จในการรู้จักการใช้ชีวิตพอเพียง ก็ดีไป แต่บางคนกลับล้มเหลวไม่สามารถใช้ชีวิตที่พอเพียงได้ ต้องกลับมาพึ่งปัจจัยภายนอกจากสังคมทุนนิยมเหมือนเดิมเพราะเหตุใด
จริงๆแล้วมนุษย์เราต้องการแค่ปัจจัย 4 คือ มีที่อยู่อาศัย อาหาร ยารักษาโรค และเครื่องนุ่งห่ม จริงหรือ หรือว่าต้องการมากกว่านั้น
เรามาพูดกันให้ชัดำไปเลยว่า ถ้ามนุษย์เราไม่มีปัจจัยภายนอก เพื่ออำนวยความสะดวกหรือเพื่อตอบสนองตามต้องการของตัวเองแล้ว มนุษย์เราจะสามารถดำรงชีวิตอยู่ดได้หรือไม่ ประการแรก ถ้ามนุษย์เราในสังคมปัจจุบันถ้าไม่มีโทรศัพท์มือถือจะดำรงชีวิตอยู่ได้หรือไม่ มนุษย์ยุคใหม่อาจจะบอกแบบไม่ต้องคิดเลยว่าอยู่ไม่ได้ ผมก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าโทรศัพท์มือถือไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์เรา แต่จริงๆแล้วมันยังมีคนที่ไม่ใช้โทรศัพท์มือถือเลยเขาก็ดำรงชีวิตอยู่ได้ เช่นพ่อแม่เราในยุคปัจจุบัน ณ ขณะนี้ท่านก็ไม่ได้พกโทรศัพท์มือถือ ไม่มีโทรศัพท์มือถือก็ทำให้เขาดำรงชีวิตอยู่ได้
เราจะทำอย่างไรให้เราสามารถที่จะพึ่งตนเองได้โดยไม่ต้อง อาศัยปัจจัยภายนอกเหล่านี้ หรืออาศัยปัจจัยภายนอกให้น้อยลง ถ้ากลับไปอยู่ในป่าดำรงชีวิตแบบไม่ต้องใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า ไม่ต้องมีแอร์ มีพัดลม ไม่มีเครื่องซักผ้า อยู่แบบบรรพบุรุษของเรา มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วจริงหรือ หรือว่าเป็นเป็นไปได้ ถ้ากลับไปอยู่แบบนั้นคงไม่พาลมีคนหาว่าเป็นคนบ้าแน่นอน อย่าว่าแต่จะไปอยู่ป่าเลย แค่จะกลับไปอยู่บ้านนอก ลาออกจากงานประจำที่มีเงินเดือนเพื่อยังชีพและไปใช้ชีวิตแบบพอเพียง ทำเกษตรผสมผสาน คงไม่วายมีคนบอกว่า "มันบ้าไปแล้ว" เป็นแน่
อย่างไรก็ตามการจะใช้ชีวิตอย่างพอเพียง หรือจะใช้ชีิวิตแบบพึ่งตนเองนั้นขึ้นอยู่กับว่าเราจะสามารถตัดขาดจากสิ่งเอื้ออำนวยความสะดวกแบบไม่จำเป็นได้หรือไม่ ถ้าทำได้เราก็สามารถที่จะอยู่แบบพึ่งตนเองได้....
จริงๆแล้วมนุษย์เราต้องการแค่ปัจจัย 4 คือ มีที่อยู่อาศัย อาหาร ยารักษาโรค และเครื่องนุ่งห่ม จริงหรือ หรือว่าต้องการมากกว่านั้น
เรามาพูดกันให้ชัดำไปเลยว่า ถ้ามนุษย์เราไม่มีปัจจัยภายนอก เพื่ออำนวยความสะดวกหรือเพื่อตอบสนองตามต้องการของตัวเองแล้ว มนุษย์เราจะสามารถดำรงชีวิตอยู่ดได้หรือไม่ ประการแรก ถ้ามนุษย์เราในสังคมปัจจุบันถ้าไม่มีโทรศัพท์มือถือจะดำรงชีวิตอยู่ได้หรือไม่ มนุษย์ยุคใหม่อาจจะบอกแบบไม่ต้องคิดเลยว่าอยู่ไม่ได้ ผมก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าโทรศัพท์มือถือไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์เรา แต่จริงๆแล้วมันยังมีคนที่ไม่ใช้โทรศัพท์มือถือเลยเขาก็ดำรงชีวิตอยู่ได้ เช่นพ่อแม่เราในยุคปัจจุบัน ณ ขณะนี้ท่านก็ไม่ได้พกโทรศัพท์มือถือ ไม่มีโทรศัพท์มือถือก็ทำให้เขาดำรงชีวิตอยู่ได้
เราจะทำอย่างไรให้เราสามารถที่จะพึ่งตนเองได้โดยไม่ต้อง อาศัยปัจจัยภายนอกเหล่านี้ หรืออาศัยปัจจัยภายนอกให้น้อยลง ถ้ากลับไปอยู่ในป่าดำรงชีวิตแบบไม่ต้องใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า ไม่ต้องมีแอร์ มีพัดลม ไม่มีเครื่องซักผ้า อยู่แบบบรรพบุรุษของเรา มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วจริงหรือ หรือว่าเป็นเป็นไปได้ ถ้ากลับไปอยู่แบบนั้นคงไม่พาลมีคนหาว่าเป็นคนบ้าแน่นอน อย่าว่าแต่จะไปอยู่ป่าเลย แค่จะกลับไปอยู่บ้านนอก ลาออกจากงานประจำที่มีเงินเดือนเพื่อยังชีพและไปใช้ชีวิตแบบพอเพียง ทำเกษตรผสมผสาน คงไม่วายมีคนบอกว่า "มันบ้าไปแล้ว" เป็นแน่
อย่างไรก็ตามการจะใช้ชีวิตอย่างพอเพียง หรือจะใช้ชีิวิตแบบพึ่งตนเองนั้นขึ้นอยู่กับว่าเราจะสามารถตัดขาดจากสิ่งเอื้ออำนวยความสะดวกแบบไม่จำเป็นได้หรือไม่ ถ้าทำได้เราก็สามารถที่จะอยู่แบบพึ่งตนเองได้....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น